Rouwen. Hoe doe je dat?
ROUWEN Het rouwproces heeft tijd en aandacht nodig. Hoe doe je dat eigenlijk, rouwen? Hoe moeten vooral jonge mensen de dood van ouders verwerken? Van hen wordt verwacht dat zij…
Het sterven levert de nabestaande een prachtig cadeau op, namelijk een warme herinnering aan de overledene. De negatieve kantjes van de hoofdrolspeler spelen vaak geen grote rol meer, tenzij de overledene er echt een potje van gemaakt heeft natuurlijk.
“Ik had nog zoveel willen zeggen” is haast tot standaard verheven bij hen die rouwen. Maar wat had je dan nog allemaal willen zeggen? Maak het jezelf niet moeilijk en hef in dankbaarheid het glas (hoeft niet perse alcohol te zijn:).
Loslaten is het toverwoord. Loslaten is de diepst mogelijke liefde die je een ander kunt bieden als het sterven onafwendbaar en zeer nabij is. Deze wijsheid geldt voor de stervende, maar ook voor de nabestaande. Met hysterische taferelen, zoals je storten op de kist of zelf in het gegraven gat gaan liggen is niemand gebaat en jijzelf al helemaal niet. Dat zijn namelijk geen goede voorbeelden van loslaten. Een stervende die er in slaagt om los te laten biedt troost aan de nabestaanden en andersom geldt dat net zo! Doe elkaar dat plezier.
Nabestaanden hebben verdriet, maar ook veel afleiding: de to-do-lijst is indrukwekkend. Daar besteden we in dit blog zeker nog de nodige aandacht aan. Heb je interessante ervaringen voor lotgenoten, wil je dat delen en mogen wij jouw tekst publiceren? Schrijf ons een mailbericht van maximaal een A4.